دروغپراکنی به دموکراسی و مبارزه برای آزادی ضربه میزند
نایاک مورد حمله یک کمپین دروغپراکنی قرار گرفته است. هدف از این حملات توقف فعالیتهای ما برای پیشبرد صلح، دیپلماسی و دفاع از حقوق جامعه ایرانی-آمریکایی است.
پخش گسترده اطلاعات کذب و تهمت علیه سازمان ما تازه نیست، اگرچه در ماه های اخیر این حملهها افزایش یافته است و دامنه آن به تهدیدهای خشونتآمیز علیه اعضای نایاک و دیگر همفکران ما گستردهتر شده است، این حملات به ویژه همفکران زن را هدف قرار داده است.
دروغرسانی
این رنگین کمان فرهنگی و سیاسی باید به رسمیت شناخته شود و نباید عدهای با ابزارهایی مانند تهمت، انتشار اطلاعات کذب، ارعاب و آزار و اذیت حذف و یا ناچار به سکوت و خودسانسوری شوند.
این کمپین دروغپراکنی همچنین برخی دیگر از روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و مدنی طرفدار صلح که درباره سیاست، زندگی روزمره و مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران مینویسند یا صحبت میکنند، را مورد تهدید قرار داده است.
جامعه ایرانی-آمریکایی متنوع و متکثر است و همواره طیفی ازدیدگاههای فرهنگی و سیاسی را در خود جای داده است. این رنگین کمان فرهنگی و سیاسی باید به رسمیت شناخته شود و نباید عدهای با ابزارهایی مانند تهمت، انتشار اطلاعات کذب، ارعاب و آزار و اذیت حذف و یا ناچار به سکوت و خودسانسوری شوند. ما باور داریم که در یک دموکراسی سالم دیدگاههای متفاوت باید با احترام امکان ظهور و بروز داشته باشند. ما بحثهای روشنگرانه را تشویق میکنیم و بر این باوریم که از این طریق میتوانیم یاد بگیریم و جامعه خود را رشد دهیم.
کمپینهای دروغ پراکنی آثار مخربی دارد و به نتایج فاجعهباری منجر میشود. کافی است به جنگ ۲۰ سال پیش عراق نگاه کنید. در آن زمان کسانی که مخالف حمله نظامی بودند و سیاستهای جنگ افروزانه دولت آمریکا را زیر سوال بردند، در معرض حملات وحشیانه قرار گرفتند و وفاداری و شجاعت آنها زیر سوال رفت. حذف صدای منتقدان جنگ بخش مهمی از سیاست جنگطلبان بود. امروز از همین روش علیه نایاک استفاده میشود تا ما را ساکت کنند و راه را برای بالا بردن تنشهای نظامی باز کنند.
نمونه دیگری از کمپین دروغپراکنی که دموکراسی ما را هدف قرار داد ماجراهای مربوط به انتخابات سال ۲۰۲۰ در آمریکا بود. این کمپین بخش بزرگی از رای دهندگان جمهوریخواه را متقاعد کرد که رایشان دزدیده شده است. در حالی که رایدهندگان آمریکایی بدون هیچ شک و شبههای به دونالد ترامپ در آن انتخابات «نه» گفتند. نمونه دیگر پخش تئوری توطئه در مورد نحوه انتشار ویروس کووید-۱۹ و ادعای غیر موثر بودن واکسنهای کرونا بود. این دروغپراکنیها علیه سلامت و امنیت ما چه در آمریکا و چه در ایران است.
کمپین دروغپراکنی تاکنون تاثیرات مخربی بر جامعه ایرانی-آمریکایی داشته است. این کمپینها برخی را متقاعد کرده که از قانون «منع مسافرتی» علیه مسلمانان حمایت کنند و یا حقایق تاریخی مانند حمایت آمریکا از کودتای ۲۸ مرداد را زیر سوال ببرند و یا اینکه صدای دانشگاهیان، روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و مدنی را خاموش کنند. کسانی که زندگی خود را برای آگاهساختن مردم وقف کردهاند. نمونه دیگر این کمپینها پخش و انتشار تئوریهای توطئه عجیب و غریب درباره یک تهدید به بمب گذاری در دانشگاه شیکاگو برای لغو یک مراسم سخنرانی بوده است.
اینها تنها چند نمونه از آثار ویرانگر کمپینهای دروغپراکنی است. این کمپینها با تحریف حقایق، مبارزات ایرانیان در مقابل یک رژیم سرکوبگر را تضعیف میکنند. سایر آسیبهای ویرانگر این کمپینها عبارتند از:
- قرار گرفتن افراد در معرض خطر آسیب فیزیکی، آزار و اذیت سایبری و آزار کلامی
- رواج فرهنگ عدم تساهل در جامعه ایرانیان دور از وطن و تضعیف روند تبادل آزاد نظرات و عقاید
- دلسرد کرد فعالان مدنی و سیاسی از رهبران جامعه مدنی برای انتقاد علنی علیه سرکوب وحشیانه مردم ایران
این حملات باعث ایجاد تفرقه و عدم تحمل بین افراد در جامعه ایرانی-آمریکایی میشود. یادمان باشد که ما همه یک جور نمیاندیشیم و همیشه طیفی از نظرات متفاوت در مورد چگونگی مبارزه برای حقوق بشر در جامعه ما ایرانیان وجود داشته و خواهد داشت. با این حال، اظهارات ما باید ریشه در واقعیات داشته باشد. بدون تردید کمپینهای دروغپراکنی ابزار ظلم و سرکوباند و و عامل مهمی در تضعیف مبارزه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی هستند.
چه اطلاعات نادرستی منتشر میشود؟
نایاک یک سازمان مردمی است و بودجه آن از جامعه ایرانی آمریکایی تامین میشود. این سازمان کاملا مستقل از همه دولتها فعالیت میکند. ما در مورد بودجه و فعالیتهای خود کاملاً شفاف هستیم.
هدف اتهام واهی «لابی رژیم» علیه نایاک زیر سوال بردن استراتژیهای صلحآمیزی است که این موسسه برای پیشبرد کمپینهای خود مدنظر قرار داده است. استراتژیهایی که روی کاهش خطر جنگ و لغو تحریمهایی که مردم بیگناه ایران را مجازات میکند تمرکز کرده است.
نایاک همواره در همبستگی با مردم ایران و حق غیر قابل انکار آنها برای آزادی بیان و اعتراض علیه بیعدالتیها و سرکوب ایستاده است. نایاک از حق مردم ایران برای تعیین سرنوشت خود حمایت میکند. این حق به معنای استقلال و عاملیت ایرانیان برای تصمیمگیری در مورد آینده خود است. برای کسب اطلاعات بیشتر در اینباره به بخش همبستگی نایاک در وبسایت ما مراجعه کنید.
نایاک از حق اساسی مردم ایران برای تصمیمگیری درباره آینده خود و همچنین حق تغییر شکل حکومت از راه یک جنبش مردمی، خودجوش و درونزا حمایت میکند.
حق تعیین سرنوشت از پایههای دموکراسی است و در هسته اصلی ارزشهای نایاک نیز قرار دارد. جنبش کنونی در ایران نارضایتی عمومی از حکومت را نشان میدهد. سیستمی که از برآوردن خواستهها و نیازهای مردم ایران امتناع کرده است.
حق مسلم مردم ایران است که در مورد حکومت خود تصمیم بگیرند و نایاک همواره از این حق حمایت کرده و خواهد کرد.
نایاک همیشه صریح و روشن از مردم ایران و مبارزه آنها برای کسب عزت، آزادی و حق تعیین سرنوشت خود حمایت کرده است. از ابتدای جنبش زن، زندگی، آزادی، فعالیتهای ما بر محکومیت سرکوب وحشیانه حکومت و انعکاس صدای مردم ایران متمرکز بوده است. ما همچنین مدافع سیاستهای عملی مانند حمایت از آزادی اینترنت برای مردم ایران بودهایم.
این حمایت در گذشته نیز وجود داشته است. نایاک در نوامبر ۲۰۱۹ سرکوب وحشیانه و قطع اینترنت توسط دولت را به شدت محکوم کرد و رسماً از دولت وقت آمریکا درخواست کرد تا اقداماتی در حمایت از آزادی اینترنت در ایران انجام دهد (این اقدامات در نهایت توسط دولت بایدن در سپتامبر ۲۰۲۲ تصویب شد). نایاک همچنین از صدور قطعنامه نمایندگان کنگره آمریکا در محکومیت سرکوبها در ایران حمایت کرد.
نایاک همواره در همبستگی با مردم ایران و دفاع از حق غیر قابل انکار آنها در اعتراض به بیعدالتی و سرکوب میایستد. نایاک از حق مردم ایران برای تعیین سرنوشت خود حمایت میکند. حق تعیین سرنوشت به معنای استقلال و عاملیت ایرانیان برای تصمیمگیری در مورد آینده خود است. برای کسب اطلاعات بیشتر به بخش همبستگی نایاک در وبسایت ما مراجعه کنید.
این اتهام کاملا نادرست و کذب است. دیپلماسی یک روش اثبات شده و موثر برای حمایت از مردم عادی و بهبود وضعیت حقوق بشر است. در طول تاریخ همواره از این روش برای به چالش کشیدن رژیمهای سرکوبگر استفاده شده است. نایاک معتقد است دیپلماسی ابزار بسیار مؤثرتری برای توانمند ساختن مردم ایران برای پیگیری تغییرات خودجوش مورد نظر آنهاست. نایاک همچنین باور دارد جنگ و تحریمهای گسترده به جامعه مدنی و مردم عادی آسیب میرساند و به اقتدارگرایان کمک میکند که قدرت خود را تحکیم کنند.
به خاطر داشته باشیم که همیشه باید برای پذیرش نظرات متفاوت در مورد استراتژٰیها و زمان دیپلماسی آماده باشیم. بطور مثال نایاک در جریان جنبش سبز و اعتراضات زن، زندگی، آزادی از توقف مذاکرات حمایت کرده است. با این حال، متهم کردن کلی طرفداران دیپلماسی به همدستی با رژیم یک استدلال توخالی و غیر صادقانه است. در واقع، بسیاری از مخالفان که این اتهام را به نایاک وارد میکنند، خودشان زمانی که برایشان مناسب بوده، دیپلماسی را برای پیشبرد اهدافشان به کار گرفتهاند.
واقعیت این است که افراد و گروههایی با برنامه سیاسی خاص به نایاک حمله میکنند و هدفشان این است که با انتشار اطلاعات نادرست، و نه برتری استدلال در بحثهای سیاسی پیروز شوند.
مجموعه ای از صداها و نهادهای متفاوت در پشت کمپینهای دروغپراکنی فعالیت میکنند. این بازیگران ممکن است اهداف متفاوتی داشته باشند ولی همه آنها با هم از این کمپینها سود میبرند از جمله:
- بازیگرانی با حمایت دولتها که از باتها و سایر تاکتیکهای فریبنده استفاده میکنند تا برای خود پیشبرد منافع خود مشروعیت ساختگی ایجاد کنند.
- کسانی که حامی مداخله نظامی آمریکا و تجزیه و انزوای دائمی ایران هستند. این افراد به دنبال خاموشی مدافعان تغییرات مسالمت آمیز در چارچوب تمامیت ارضی ایران و تبدیل آن به کشوری پیشرفته و آزاد هستند.
نایاک صدای قدرتمندی در حمایت از ایرانیان آمریکایی و حقوق بشر در ایران است. کسانی که برنامه متفاوتی دارند، به جای شرکت در یک بحث سالم و ریشهدار، انتشار مطالب کذب و نادرست را از میدان به در کردن نایاک انتخاب میکنند از جمله:
- نایاک صدای قدرتمند ضد جنگ و مدافع شهروندان عادی است و به همین دلیل بازیگرانی با حمایت دولتهای خارجی نایاک را هدف قرار داده و با سیاستهای آن مخالفت میکنند. این بازیگران شامل رسانههای حکومتی ایران، رسانههای مورد حمایت اسرائیل و عربستان سعودی و مجاهدین خلق هستند.
- برخی با اهداف نایاک در مورد حقوقبشر و دموکراسی در ایران هم نظر هستند، اما با رویکردی که ما برای دستیابی به اهداف خود اتخاذ میکنیم، مخالفند. نایاک به مطالبات مترقی ایرانیان برای دستیابی به عدالت و دموکراسی باور دارد و در این راستا حرکت میکند. اما در عین حال نایاک با مداخله نظامی آمریکا در ایران مخالف است.
- در آمریکا برخی مخالف قدرت گرفتن جامعه ایرانی آمریکایی در عرصه سیاسی هستند. این عده تلاش میکنند با دروغگویی، نایاک را تضعیف کرده و برنامه سیاسی خود را پیش ببرند.
- این کمپینهای شرورانه، سازمانیافته و مداوم باعث شده ذهن برخی نسبت به نایاک منفی شود و دروغهای منتشر شده علیه نایاک را باور کنند.
نایاک معتقد است که تنها مردم ایران میتوانند دموکراسی پایدار را در ایران تضمین کنند و فعالیتهای ما در جهت دیپلماسی و مخالفت با جنگ و تحریمهای گسترده در راستای حمایت از مردم ایران است. برخی از مخالفان نایاک در این مورد و مسائل سیاسی دیگری با ما اختلاف نظرهای معتبری دارند، اما متاسفانه به جای استفاده از روش نقد علمی و استدلال، درگیر حملات غیرقانونی به نایاک شدهاند و تلاش میکنند از طریق انتشار اطلاعات نادرست در مورد ما موضع خود را اثبات کنند. بعضی از این گروهها طرفدار مداخله نظامی در ایران هستند. جمعیت راست افراطی طرفدار اسرائیل و برخی گروههای مخالف ایرانی خارج از کشور از این جمله هستند.
نایاک تنها قربانی تاکتیک تبلیغاتی بدنام کردن و ارعاب نیست. این تاکتیک علیه بسیاری دیگر نیز به کار گرفته شده است.
تعداد کمی از ایرانیان آمریکایی برجسته وجود دارند که در مقطعی متهم به لابیگری برای رژیم نشده باشند. روزنامهنگارانی مانند کریستین امانپور خبرنگار سیانان، فرناز فصیحی خبرنگار نیویورکتایمز و جیسون رضائیان روزنامهنگار واشنگتن پست نیز هدف اتهامات واهی و بیاساس همدستی با رژیم قرار گرفتهاند. ماهیت این حملهها به روشنی مضحک و نادرست است. سایر شخصیتهای برجسته عمومی، مانند رضا اصلان و ماز جبرانی، نیز که از بهترین نمایندگان جامعه در حوزه فعالیتهای خود هستند، هدف کمپینها و فشارهای شدید برای لغو برنامههایشان قرار گرفتهاند. پیروان تئوری توطئه و کمپینهای دروغپراکنی به طور شرمآوری حتی یک موسسه خیریه حامی کودکان مبتلا به سرطان را مورد هدف قرار دادهاند.
این دروغها و اتهامات آنقدر رایج شده که گاه حتی به سوی مدافعان تحریم های گسترده که با هرگونه دیپلماسی مخالفند نیز پرتاب میشود. گروه افراطی فرشگرد اخیراً علناً از اینکه انتقادهای ملایم آنها از دیگر چهرههای اپوزیسیون باعث شده به آنها لقب «عوامل جمهوری اسلامی» بدهند، ابراز ناراحتی کرد. این گروه همچنین نسبت به «سالها تلاش برای خاموش کردن صدای ملیگرایان و سلطنتطلبان» و عدم پایبندی به آزادی بیان و برچسب زدن به منتقدان بهعنوان «تفرقهافکن» و «عوامل رژیم» هشدار داد. آنها همان تاکتیک تفرقهانگیز و مخربی را که خودشان علیه نایاک و بسیاری دیگر به کار گرفتهاند، محکوم میکنند. جامعه ما تنها با مبارزه با این کمپینهای مضحک، صرفنظر از هدفشان، میتواند از این دعواهای کوچک سربلند بیرون آمده و به دنبال راهحلهای واقعی برای کمک به مردم ایران باشد.
بعضی از حملات علیه نایاک ریشه در حملههای بزرگتر علیه دموکراسی و مذاکره دارد
نایاک از دیپلماسی و مذاکره حمایت میکند. دیپلماسی و مذاکره از روشهای جاافتاده و معتبر برای مواجهه با دشمنان هستند و میتوانند باعث تغییرات موثر شوند.
برخی از سرسخت ترین منتقدان ما مخالف استفاده از دیپلماسی و مذاکره هستند. این گروهها برای ایجاد تغییر سیاسی در ایران تنها به مداخله خارجی باور دارند.
- نایاک به مداخله نظامی آمریکا برای دستیابی به هیچ هدف ژئوپلیتیکی اعتقادی ندارد.
- نایاک به حمایت از خواسته های مترقی ایرانیان برای دستیابی به عدالت و تغییر اعتقاد دارد. تغییر پایدار و عادلانه فقط از درون ایران میتواند ایجاد شود. تغییر موثر و پایدار حکومت تنها در صورتی میتواند موفقیتآمیز باشد که از درون ایران رهبری شود.
برخی از مخالفان ما – که شامل بازیگران دولتی نیز میشوند – به جای بحث در مورد اینکه آیا مداخله نظامی روش موثری برای ایجاد تغییر در ایران است، کمپینهای دروغپراکنی به راه انداختهاند تا حواسها را از جنبش ضد جنگ منحرف کنند.
پروژه ایران دیساینفو قبلاً توسط مرکز تعامل جهانی دولت ترامپ در وزارت خارجه ایالات متحده تامین مالی شده بود. با این حال، پس از افشای اینکه این مدیران این پروژه برخلاف قانون منع تبلیغات دولتی علیه شهروندان آمریکایی، از پلتفرم خود برای حمله به روزنامهنگاران، فعالان حقوقبشر و سازمانهای جامعه مدنی مانند نایاک نیز استفاده میکند؛ دولت ترامپ مجبور شد که بودجه این پروژه را قطع کند. یکی از اقدامات خلاف قانون پروژه ایران دیساینفو، حمله به یک محقق دیدهبان حقوق بشر بود که در مورد تاثیر تحریمها برحقوقبشر در ایران تحقیق کرده بود. پروژه ایران دیساینفو همچنین به طور خاص حامیان توافق هستهای ۲۰۱۵ با ایران، از جمله نایاک را مورد هدف قرار داده بود تا دیپلماسی و مذاکره را زیر سوال ببرد. تهمتها و دروغهای این چنینی تلاش دارند که از استراتژیهای خشونتپرهیز که بسیاری از کارشناسان، سیاستگذاران و فعالان خبره به آن باور دارند و آن را به کار میگیرند، مشروعیتزدایی کنند و این تصور غلط را ایجاد کنند که تنها یک راه برای حل مساله ایران وجود دارد و آنهم «مداخله» است.
پروژه ایران دیساینفو بودجه دولت ایالات متحده را از دست داد، اما حملات و دروغپراکنیهای پلتفرمهای گوناگون – بعضا تحت حمایت مدیران و افراد مرتبط با پروژه ایران دیساینف – در بحبوحه جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران، همچنان ادامه یافته و به طور وسیعی تقویت شده است.
امیلی شریدر موسس یک شرکت مشاورهایست که دولت اسرائیل یکی از مشتریان آن است. او بارها در بحبوحه اعتراضات در ایران به نایاک حمله کرده و اتهامات دروغی را نظیر اینکه ما لابی جمهوری اسلامی و مخالف تغییر در ایران هستیم را مطرح کرده است. این در حالی است که نایاک همیشه از روشهای دیپلماتیک برای بهبود زندگی ایرانیان و توانمندسازی آنها برای ایجاد تغییرات دموکراتیک حمایت کرده است. یکی از این روشهای دیپلماتیک، برداشتن تحریمها علیه ایرانیان و استفاده از دیپلماسی برای بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران است. دیپلماسی یک روش کارا و موثر برای حمایت از معترضان ایرانی است و در طول تاریخ برای مقابله با تهدیدات رژیمهای سرکوبگر استفاده شده است. نایاک بر این باور است که رویکردهای صلحآمیز، میهن اجدادی ما ایرانیان را به بهترین صورت برای ایجاد تغییرات معنادار توانمند میسازد. بنابراین به جای مداخله، جنگ و اعمال تحریمهایی که به خانوادههای ما در ایران آسیب میزند، ما از دیپلماسی دفاع میکنیم. ادعاهای کذب امیلی شریدر صرفاً تلاشی برای تضعیف هر صدایی است که از دیپلماسی حمایت میکند.
نایاک معتقد است که رفع تحریم سبب بهبود شرایط مردم ایران خواهد شد. ما در عین حال میدانیم که فساد و اقتدارگرایی سبب کاهش تاثیرات رفع تحریم میشوند. باید با این چالشها مقابله کرد ولی این چالشها نباید بهانهای برای ادامه تحریمهای گستردهای باشند که به جای حکومت، مردم عادی را مجازات میکند. تحریمها اقتدارگرایان و افراد و نهادهای فاسد وابسته به حکومت را ثروتمندتر میکند، فساد را گسترش میدهد و استبداد را تثبیت میکند و در عوض مردم را فقیر و منزوی کرده و مبارزه برای ایجاد تغییرات پایدار و ایستادگی در مقابل سرکوب حکومت را برای آنها دشوارتر میسازد.
نایاک صدای قدرتمندی در حمایت از ایرانیان آمریکایی و منافع جمعی آنها و همینطور تلاش برای دستیابی به دموکراسی، حقوقبشر و صلح است. به همین دلیل کسانی که دستور کار متفاوتی دارند، به جای ورود در یک بحث سالم بر مبنای حقیقت، به تاکتیکهای ویرانگری مانند تهدید، حملات شخصی، و دروغ متوسل میشوند.
نایاک تنها نهاد مستقر در ایالات متحده نیست که مورد این حملات قرار گرفته است – روزنامهنگاران، دانشگاهیان، مقاماتی که در انتخاباتهای آمریکا رای آوردهاند و سایر رهبران برجسته جامعه ما نیز با اتهامات بیاساسی نظیر دستداشتن در نقض حقوقبشر از سوی حکومت ایران مورد حمله قرار گرفتهاند.
یکی از پیامدهای این حملات نادرست، مختل کردن گفتگو و تبادل نظر سازنده بین ایرانیان دور از وطن است.
مخالفان نایاک به جای اجازه دادن به تبادل اطلاعات و دیدگاهها، تلاش میکنند یک صدا، یک دستور کار و یک دیدگاه را به ایرانیان خارج از وطن تحمیل کنند. این استراتژی جنبش خودجوش درون جامعه ایرانی آمریکایی را ویران میکند – استفاده از دروغ، ارعاب و آزار و اذیت قدرت ایرانیان خارج از وطن را تضعیف میکند و باعث ایجاد آسیبهای جدی میشود.
در واقع تهدیدهایی که قصد ایجاد تفرقه بین ایرانیان خارج از کشور را دارند در نهایت به همه ما برای ایجاد تغییر به نفع مردم ایران آسیب میرساند. جامعه ایرانی آمریکایی همیشه دارای تنوع ایدهها و باورها بودهاند این تنوع دیدگاه بخشی از قدرت جمعی ما است. استفاده از ابزار سرکوب – از جمله انتشار اطلاعات کذب و دروغپراکنی و تهدید و ارعاب – به همه ما آسیب میزند.
مجموعهای از صداها و نهادهای متفاوت در پشت این کمپینهای دروغپراکنی فعالیت میکنند. این بازیگران ممکن است اهداف متفاوتی داشته باشند ولی همه آنها با هم از این کمپینها سود میبرند:
- بازیگرانی با حمایت دولتها که از باتها و سایر تاکتیکهای فریبنده استفاده میکنند تا برای پیشبرد منافع خود مشروعیت ساختگی ایجاد کنند.
- برخی از افراد و گروههایی که حامی مداخله نظامی آمریکا و تجزیه و انزوای دائمی ایران هستند. این بازیگران تلاش میکنند که صداهایی که خواستار تغییرات خودجوش و مسالمت آمیز در ایران هستند را خاموش کنند.
- برخی از مخالفان دیپلماسی
نمونههایی از حملات علیه نایاک و افراد دیگری که همفکر نایاک دیده میشوند
در اکتبر ۲۰۲۲ دانشکده علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو یک ویدئوی تهدیدآمیز دریافت کرد که به دروغ ادعا میکرد یکی از اعضای برجسته نشستی که قرار بود در این دانشکده برگزار شود با حکومت ایران و بخشی از نایاک در ارتباط بوده است. این ویدیو همینطور ادعا میکرد که نایاک و حزب دموکرات بخشی از شبکهای هستند که توسط جمهوری اسلامی هدایت میشود. پس از گزارش تهدید بمبگذاری، تعدادی از حسابهای کاربری در شبکههای اجتماعی که مخالف نایاک بودند شروع به تبلیغ یک روایت کذب کردند که بر اساس آن نایاک پشت تهدید بمبگذاری بوده است. پس از این کمپین دروغ٬ این حسابهای کاربری شروع به ترویج روایت دیگری کردند و گفتند که هیچ تهدیدی برای بمبگذاری وجود نداشته است.
از آن زمان، بسیاری از جلسات و برنامههای عمومی به دلیل ارسال ایمیل هایی مملو از اتهامات و اطلاعات کذب بدون منبع و پشتوانه به لدانشگاهها و موسسات برگزارکننده لغو شدهاند. بسیاری از کارشناسان مستقل فرصت بیان نظرات و دیدگاههای خود را از دست داده اند. این کمپینها به جای پذیرش تفاوتنظر در جامعه ایرانی آمریکایی و احترام به این تفاوت دیدگاهها شروع به حملات شخصی علیه دانشگاهیان ایرانی آمریکایی کردند. این حملات و تهدیدها با هدف جلوگیری از تبادل آزاد افکار صورت میگیرد و فقط به نفع کسانی است که میخواهند اذهان ما را با اطلاعات کذب کنترل و مهندسی کنند. این حملات برخلاف منافع جامعه ایرانیان در آمریکاست و برای مبارزه مردم ایران جهت دستیابی به حق تعیین سرنوشت به شدت مضر و ویرانگر است.
در نوامبر سال ۲۰۲۲ نشریه خبری آنلاین میدل ایست آی مقالهای درباره روزنامهنگاران ایرانی آمریکایی منتشر کرد که به دلیل نحوه پوشش گزارشهای خود درباره ایران، مورد تهدید و آزار و اذیت قرار گرفتهاند. این مقاله بر فرناز فصیحی، خبرنگار نیویورک تایمز تمرکز داشت که به اتهام «دفاع» از جمهوری اسلامی مورد حمله گسترده آنلاین قرار گرفته است. این مقاله همچنین اشاره میکند که بسیاری از روزنامه نگاران و فعالان دیگر و تقریباً هر کسی که با نایاک همکاری میکند یا با آن مرتبط است، هدف آزار و اذیتهای مشابه قرار گرفته است.
این تهدیدها و آزار و اذیتها گزارشگران را از انجام وظایف خود باز میدارد و دسترسی به گزارشهای واقعبینانه درباره ایران را محدود میکند. بهعلاوه، این امر تبادل آزاد آراء و نظرات درباره دستیابی به استراتژی مناسب مبارزه محدود میکند، زیرا کارشناسان، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و مدنی که اگر نظرات جدید یا متفاوتی مطرح کنند، ممکن است هدف آزار و اذیت قرار گیرند.
در ژانویه ۲۰۲۳ شورای شهر سیاتل با حمایت اعضای شورا، دن اشتراوس و دبورا خوارز قطعنامهای را با شماره ۳۲۰۷۸ ارائه کرد. این قطعنامه بر حمایت شهر سیاتل از اعتراضات مسالمتآمیزمردم ایران برای دستیابی به حقوق اساسی خود تاکید داشت. این قطعنامه از فرماندار ایالت واشینگتن جی اینسلی و رئیس جمهور جو بایدن و کسب و کارهای مستقر در سیاتل میخواست که اقداماتی را برای حمایت از مردم ایران انجام دهند. با این حال، رایگیری در مورد این طرح بارها به دلیل تلاش های مداوم برخی از فعالان برای مطرح کردن اتهامات بیاساس علیه نایاک و درخواستهای عجیب نظیر درخواست از پلیس فدرال آمریکا (افبیآی) برای تحقیق درباره نایاک به تعویق افتاد.
این تلاشها محصول جانبی یک کمپین انتشار اطلاعات کذب و دروغپراکنی هماهنگ علیه نایاک است و راههای واقعی حمایت از ایرانیان را مسدود میکند. البته شورای شهر سیاتل از ادامه این کمپینها علیه نایاک که تلاش داشت ادبیات تهدیدآمیز و ضد دموکراتیک را در قطعنامه این بگنجاند ابراز ناامیدی کرد و در نهایت رایگیری درباره این قطعنامه متوقف شد. این اقدامات مانع از فعالیتهای مدنی و حمایت از ایرانیان نیازمند میشود و نتیجه اقدامات کسانیست که هدفهای دیگری به جای مشارکت در یک بحث سالم، ریشهدار و صادقانه در سر دارند.
خوشبختانه بعدتر شورای شهر سیاتل با تلاش نایاک قطعنامهای در حمایت از مردم ایران تصویب کرد و جشن نوروز را هم به رسمیت شناخت.
در سال ۲۰۲۰ برخی فعالین سه سناتور تندروی طرفدار جنگ در سنای ایالات متحده را متقاعد کردند که نامهای به وزارت دادگستری ترامپ بفرستند و از آن بخواهند که در مورد نایاک تحقیق کند. این سه سناتور به دروغ ادعا کردند که فعالیتها و دیدگاههای نایاک با جمهوری اسلامی ظاهراً هماهنگ است و بنابراین ممکن است نایاک عامل خارجی باشد. البته آنها این اتهام «وفاداری دوگانه» را علیه هیچ یک از سازمانها، کارشناسان و سیاستگذاران متعددی که مانند نایاک فکر و عمل میکنند ولی از تبار ایرانی نیستند مطرح نکردند.
در مقابل٬ دهها سازمان شناخته شده و افراد شاخص – از جمله سازمان امریکایی مووآن دات اُرگ و معاون فرماندار وقت واشنگتن، سیروس حبیب – به صورت متحد و هماهنگ از نایاک دفاع کردند.
تلاش سناتور تام کاتن، تد کروز و مایک براون به جایی نرسید و آنها نتوانستند وزارت دادگستری دولت ترامپ را متقاعد کنند که درباره نایاک تحقیق کند. درخواست مشابهی نیز در سال ۲۰۱۰ توسط یک سناتور جنگطلب دیگر به نام جان کیل به دولت ارسال شده بود که آن هم به جایی نرسید. اما فرصت تبلیغاتی علیه نایاک و جنبش ضد جنگ در اختیار گروههایی مانند مجاهدین خلق قرار داد.
«وفاداری دوگانه»، اتهام خطرناکی است که اغلب علیه جوامع مهاجر به کار میرود تا آنها را از مشارکت کامل در دموکراسی بترساند. برخی از فعالان اپوزیسیون در جامعه ایرانی آمریکایی ممکن است این جملات را به این امید ترویج کنند که صداهای ضد جنگ و مستقل را حذف کنند. ولی به یاد داشته باشیم که این ادعاها کل جامعه ایرانی آمریکایی را با هر دیدگاه سیاسی تضعیف میکند. این اتهام از کلیشههای بیگانههراسی تغذیه میشود. تبعیض و تعرض به تمام حقوق مدنی ما را ترویج میکند و سبب مشروعیتزدایی از جامعه ما میشود و در نتیجه زمینه حذف صدای ایرانی-آمریکاییها از روند دموکراتیک در کشور آمریکا را فراهم میکند.
نیاز برای تبادل آزادانه عقاید و اطلاعات
تبادل آزادانه ایدهها و اطلاعات بین ایرانی آمریکاییها برای تقویت جبههای فراگیر و منسجم با هدف تامین حقوق جامعه ما و حمایت از مبارزه هموطنان داخل ایران برای دستیابی به حق تعیین سرنوشت خود بسیار مهم است. تبادل دیدگاهها و تجربیات مختلف به اعضای جامعه کمک میکند که از یکدیگر بیاموزند، و با احترام متقابل حس وحدت را تقویت کنند. گفتگوهای باز و صادقانه میتواند به حل مسائل پیچیده کمک کند و درک تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی را ارتقا دهد. این تبادل همچنین راهحلهای نوآورانه برای مواجهه با چالش های مشترک بیاورد و به پیشرفت جامعه ما کمک کند.
نایاک دنیایی را مدنظر دارد که در آن تصمیمات تاثیرگذار بر جامعه ایرانی – آمریکایی توسط خود جامعه ما گرفته شود. نایاک فعالیتها و تلاشهای خود را وقف ایجاد قدرت سیاسی برای جامعه ایرانی – آمریکایی برای پیشبرد صلح، دیپلماسی، تضمین سیاستهای عادلانه مهاجرتی و حمایت از حقوق مدنی همه شهروندان آمریکایی کرده است.
فراخوان برای مبارزه با تاکتیکهای کمپینهای دروغپراکنی
توقف انتشار اطلاعات کذب به جامعه ایرانی-آمریکایی کمک خواهد کرد تا ما قدرتمند تر شویم. به ما بپیوندید تا حمایت خود را از گفتگو و مناظره محترمانه نشان دهید:
این صفحه را به اشتراک بگذارید
کسانی که درباره نایاک اطلاعات درست ندارند را تشویق کنید که این صفحه را چک کنند
صحبت کنید
علیه تهدید و دروغ صحبت کنید. ممکن است ما درباره تاکتیک مبارزه با کمپینهای دروغپراکنی مثل هم فکر نکنیم ولی همچنان میتوانیم برای صلح و دموکراسی متحد باشیم
اجبار «تنها گزینه» را رد کنید
علیه تهدید و دروغ صحبت کنید. ممکن است ما درباره تاکتیک مبارزه با کمپینهای دروغپراکنی مثل هم فکر نکنیم ولی همچنان میتوانیم برای صلح و دموکراسی متحد باشیم